Manoel de Oliveira

Urodził się w 1908 roku w Porto, zadebiutował jako reżyser dokumentem Douro, Faina Fluvial w roku 1931. Pracował także jako aktor (m.in. w jednym z pierwszych portugalskich filmów dźwiękowych A Cancao de Lisboa w 1933 roku) i kierowca rajdowy (wygrywał wyścigi w Hiszpanii i Portugalii). W 1942 powstał jego pierwszy pełnometrażowy film fabularny, Aniki-Bóbó, opowiadający o życiu dzieci ulicy w Porto. Film ten nie odniósł jednak sukcesu. Rozkwit kariery reżyserskiej Oliveiry przyniosły dopiero lata 80., po sukcesie filmu Francisca na festiwalu w Cannes. Od 1990 roku reżyseruje co najmniej jeden film rocznie. Otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu w Algarve, był wielokrotnie nagradzany na festiwalach filmowych w Wenecji, Montrealu i Cannes. W 2008 roku otrzymał Złotą Palmę za całokształt twórczości.

Wybrana filmografia

1931 Douro, Faina Fluvial / Working on the Douro River (short film, doc.)

1942 Aniki Bóbó

1981 Francisca

1988 Os Canibais

1997 Viagem ao Princípio do Mundo / Voyage to the Beginning of the World

2001  Porto da Minha Infância / Porto of My Childhood

2003 Um Filme Falado / A Talking Picture

2010 O Estranho Caso de Angélica / The Strange Case of Angelica