nagrody

Montreal IFF 2010 - Grand Prix ARTFIFA, Alternativa Festival Barcelona 2009 - Honorary Mention

Opis filmu

Czas jest największym wrogiem obrazu. Azotan – chemiczna formuła wymyślona wiek temu, jako utrwalacz filmowego zapisu – jest delikatnym naskórkiem taśmy filmowej. Archipels Nitrate to rzecz o filmie i czasie opowiedziana poprzez poetycki montaż setek fragmentów przedwojennych filmów. Jest to podróż poprzez historię kina, piękna, percepcji i pożądania, ale równocześnie namysł nad ulotnością rzeczy i przedmiotów. Film w epoce cyfrowej (o czym zapominamy) stał się materialnym, fizycznym medium, które ulega zniszczeniu.

Reżyser w Archipels Nitrate  zderza ze sobą tysiące kadrów, nietkniętych, porysowanych lub prawie nieczytelnych, komponując z nich wizualną symfonię. Niektóre ujęcia – na nich zatrzymujemy się dłużej – stały się filmowymi archetypami, zreprodukowane w następnych latach przez dziesiątki filmów są wizualnymi matrycami, poprzez które patrzymy na świat. Historia filmowego obrazu jest – jak twierdzi reżyser – nie tylko historią kina, ale też historią naszej pamięci wzrokowej. Jestem tym, co zobaczyłem – powiedział kiedyś Matisse. Filmowe medium jest tego zdania najlepszym ucieleśnieniem.

Ewa Szabłowska