Obsada

Yeşim Tozan, Gülsen Tuncer, Nurinisa Yildirim, Münir Özkul

nagrody

Nantes 1989 – Silver Montgolfiere, Turkish Writers Associotion – Best Film 1990

Opis filmu

Niezwykły debiut jednego z mistrzów nowego kina tureckiego, niestety przeoczony przez krytykę. Jedenastoletnia Yekta żyje w niesamowitym starym domu-zamku wraz z surową ciotką, łagodną niańką i sparaliżowanym ojcem. Jedyni towarzysze jej zabaw to oswojony albatros i nieśmiały chłopiec, jej rówieśnik. Dziewczynka potrafi zobaczyć więcej niż inni ludzie. Upiera się, że spotyka się ze swoją zaginioną od lat matką. Ciotka Yekty, nauczycielka angielskiego, chce wyrwać ją z pełnego duchów, rozpadającego się domu. Namawia rodzinę do zapisania Yekty do szkoły, jednak zbuntowana nastolatka nie chce się podporządkować

Niskobudżetowy i półamatorski debiut Erdema to raczej audiowizualny poemat niż film fabularny. Pełno w nim powtórzeń sytuacji oraz drobnych wariacji. Bardzo oryginalna jest główna przestrzeń, w jakiej kręcony był film. To w połowie opuszczony, ogromny dom, pełen nieużywanych zakamarków. Czarno-białe zdjęcia podkreślają kreacyjny, fantasmagoryczny charakter całości, a żywa muzyka Vivaldiego wprowadza ruch i niepokój. To pierwsza opowieść Erdema o dojrzewaniu, które przybiera postać brutalnej socjalizacji – wyrwania ze świata marzeń i wolności, wrzucenia w schematy, w jeden tylko model rozumienia rzeczywistości.

Jan Topolski