Obsada

Rossano Brazzi

nagrody

Nominated for Oscar, for the Best Music 1964, Cannes FF 1962 – Nominated for the Golden Palm, Grammy Awards 1964 – Grammy Award for the Best Original Score

Opis filmu

Mondo Cane można by tłumaczyć jako Pieskie Życie. Z tym związkiem frazeologicznym kojarzy się zazwyczaj szarówa, pustka w portfelu i nieprzejednany wykidajło w gospodzie. Taki był słodko-gorzki film Charliego Chaplina pod tym właśnie tytułem. Trudno o większe nieporozumienie. Mondo Cane opowiada o życiu skundlonym, atawistycznym, sprowadzonym to najniższych instynktów – chuci, głodu i chęci przeżycia. Nakręcony w 1962 roku film, wprowadzony na ekrany jako dokument etnograficzny, to w istocie najczystsze kino eksploatacji. Wątpliwości cenzury budziły przede wszystkim sceny bezwzględnego uboju dziesiątek zwierząt, które w spazmach dogorywają na ekranie, oraz zarejestrowana w trakcie encierro – gonitwy byków i ludzi w Pampelunie – śmierć człowieka. Ironii całemu przedsięwzięciu dodaje jaskrawa kolorystyka, wynikająca z zastosowania w filmie Technicoloru. Dokumentalny sztafaż pozwolił na przepchnięcie kontrowersyjnych treści przez sito cenzury i umieszczenie filmu w programach prestiżowych festiwali. Ukoronowaniem tej drogi była Złota Palma na festiwalu w Cannes, oraz nominacja do Oscara za muzykę, która zainspirowała Mike’a Pattona do powołania do życia projektu muzycznego Mondo Cane.

Stanisław Liguziński